سامسونگ شرکت پیشرو در زمینه ساخت گوشی های هوشمند است. که این شرکت کرهای محصولاتی ارزشمند و رده بالا تولید میکند که ارزش قیمت بالایشان را دارند. سامسونگ هیچ ترسی از ریسک راههای جدید ندارد و بعد از یادگیری درسهای بسیار، مراقب دور نشدن مخاطبان نیز هست. گوشی های سری گلکسی اس با بهرهگیری از قابلیتهای بسیار، نیازهای مخاطبان را هم رفع میکند. هرچند، گلکسی اس 9، آخرین و جدیدترین موبایل سامسونگ در میان محصولات پریمیوم Galaxy S به حساب می آید و در کنار آن میتوان محصولات دیگری از سری Galaxy J و Galaxy A را هم پیدا کرد که بسیاری از آنها ویژگیهای منحصر به فرد را ندارند. شاید طراحی گوشی های امروزی سامسونگ خوب باشد، ولی برای مرور موبایل ها و تبلت هایی که طراحی مناسبی نداشتند، نیازی به دقیق شدن در تاریخچه این شرکت نیست. پیش از تولید تلفن های هوشمند، سامسونگ بیشتر یک شرکت صنعتی ناشناخته بود و در زمینههای متفاوتی مانند ساخت کشتیهای محموله غولپیکر، تانکها، تلویزیونها، ماشینهای شستشو و تقریبا هر زمینه ای فعالیت داشت. امروزه سامسونگ همچنان تمام این فعالیت ها را انجام میدهد، ولی اکنون شناخته شده است. از سال ۱۹۹۳ تا ۱۹۹۶، مدیر ارشد اجرایی سامسونگ یعنی لی کان هی، حرکت کمپانی را در جهت کارهای نوآورانه تغییر داد. در سال ۱۹۹۵، او و هیئت مدیره با نابود کردن تعداد زیادی از دستگاههای سامسونگ در مقابل چشمان کارمندان، نارضایتی خود از کیفیت آنها را نشان دادند. یک سال بعد، لی کان هی در بیانهای جذاب و پیشداورانه در مورد طراحی در آینده، به «سال انقلاب طراحی» اشاره کرد و آغازگر راهی شد که امروز سامسونگ به عنوان پیشرو در آن قرار دارد. البته در مسیر موفقیت، سامسونگ تصمیمات نادرست بسیاری در طراحی داشت؛ ما برخی از این طراحیها را واقعا دوست داشتیم چرا که جلوتر از زمان خود بودند، ولی برخی مطلقا بد بودند. در ادامه، این محصولات را بررسی میکنیم.
در سال 2009، سامسونگ تلفن هوشمند Galaxy i7500 را روانه بازار کرد. این نخستین موبایل از سری گلکسی و اولین دستگاه مجهز به اندروید سامسونگ بود. گلکسی i7500 به نمایشگر لمسی اولد، اندروید 1.5 و یک باتری بسیار بد مجهز شده بود و مکانیسم قفل شدن و باز شدن صفحه نمایش، بسیاری از کاربران را متعجب کرد. حقیقتا، طراحی بد فراتر از شکل ظاهری این موبایل است.
اولین سری از گوشی های گلکسی نوت سامسونگ، صفحه نمایش های بزرگ را پیش روی کاربران قرار دادند؛ چیزی که طرفداران اپل (و استیو جابز) به آن میخندیدند. این حرکت یک برد برای سامسونگ محسوب میشود، اما محصولات آن فاقد طراحی و حس پریمیوم بودند. در آن زمان، قاب پلاستیکی پشتی گوشی با ظاهر براق خود با انتقادهای فراوانی رو به رو شد. این طراحی علاوه بر سر خوردن گوشی از دست، احساس دستگاهی ارزانقیمت را القا میکرد. نسل اول Note نتوانست آن را به محصولی خاص تبدیل کند، اما گلکسی نوت 2 و گلکسی اس 2 بابت جذب بیشتر اثر انگشت توسط صفحه نمایش و استفاده دوباره از طراحی قبلی که باعث سر خوردن گوشی از دست میشد، بیش از پیش مورد انتقاد همگان قرار گرفتند. سامسونگ در حالی از پلاستیک در محصولات خود استفاده میکرد که رقبای آن با متریال زیباتر و شاید جذابتر، روانه بازار میشدند. گلکسی نوت ۲ علیرغم ویژگیهای بسیار خوب، به خاطر داشتن سطحی براق که بعضا نور را در جهتهایی آزاردهنده بازتاب میکرد، هیچ جایزهای به خاطر بدنه و کیفیت ساخت دریافت نکرد. سامسونگ همواره با شرکت اپل مقایسه میشد. حتی با وجود گوشی هایی که مشخصات فنی آنها بالاتر از انتظارات بود، کاربران همیشه سامسونگ را در طراحی یک قدم عقبتر از اپل میدانستند. شاید همین موضوع را بتوان علت تصمیمات عجیب اپل عنوان کرد.
از زمان عرضه گلکسی S6، طراحی گوشی های سامسونگ شکوفا شدند و بزرگترین انتقادی که کارشناسان طی سالهای اخیر از گوشی های سامسونگ داشتند، محل قرارگیری اسکنر اثر انگشت در گلکسی اس ۸ بوده است. مدیران در گفتگو با رسانهها گفتند باتری مانع انتقال آن به زیر دوربین میشد. اما مشکل هر چیزی که بود، در گلکسی اس ۹ شاهد تغییر آن بودیم. بسیاری از تصمیمات برجسته سامسونگ در طراحی گوشی های هوشمند، از همان روزهای آغازین فعالیت جواب دادهاند. نمایشگرهای بزرگ آن، استفاده از ترکیب شیشه و آلومینیوم در ساخت گوشی و بهرهگیری از نمایشگرهای منحنی اج، از جمله مهمترین ویژگیهای پرچمداران امروزی کرهایها هستند. در واقع، سامسونگ بود که با پیشرفت خود باعث شد اپل به ارائه موبایل هایی با نمایشگر بزرگتر روی آورده و محصولاتی ریسکپذیر از جمله آیفون ایکس را عرضه کند. افراد کمی در شرکت اپل هستند که “notch” را یک طراحی فوقالعاده میدانند. انتخاب عملکرد در عوض شکل، یکی از مشکلترین تصمیمات مدیران اپل بوده است.